تبار تمدن: پیشینه واژه تمدن در جهان اسلام
سال نشر : 1400
تعداد صفحات : 180
معرفی کتاب
امروزه در ایران واژۀ «تمدن» به‌ویژه در آمیزه‌های «تمدن‌سازی» و «تمدن نوین ایرانی-اسلامی» پربسامد به‌کار می‌رود؛ ولی جای شگفتی است که کسی تاکنون تبار این کلان‌واژۀ بنیادین را در «جهان اسلام» نکاویده؛ تا آنجا که برخی کارشناسان آن را به‌نادرست «نوساخته» در قرن سیزدهم هجری پنداشتند؛ اما این واژه که برگرفته از لفظ «مدینه» است،با تباری یونانی و در ارتباط با اصطلاح «مدنی بالطبع» که اسحاق‌بن‌حنین آن را در ترجمة اخلاق نیکوماخس ارسطو وضع کرده، از قرن چهارم در آثار دانشمندان جهان اسلام بویژه حکیمانی مانند مسکویه رازی، در معنای «اجتماع مدنی» و در برابر «توحش» و «بداوت» به‌کار رفته و از قرن ششم در برهان «طریقة‌الحکماء» برای اثبات ضرورت نبوت فراوان استعمال شده است. نخست مترجمان عثمانی چون خلیفه افندی در مصر عهد خدیویان آن را در ترجمة کتاب‌هایی مانند تاریخ شارلکن برابر civilisaiton فرانسوی به‌معنای «تربیت» نهادند؛ اما منورالفکرانی چون آخوندزاده بهره‌گیری از حرف-آوانگاری فارسی «سیویلیزاسیون» را ترجیح دادند.
غیاث‌اللغات نخستین فرهنگ فارسی است که به‌سال 1242 قمری مدخل تمدن را آورده و ولاستون برای اولین بار به‌سال 1882 میلادی در فرهنگی انگلیسی-فارسی تمدن را برابر civilization.
این کتاب دربارة کاربردهای واژة «تمدن» در جهان اسلام است و نخستین کاربردهای آن را در کنار بررسی واژة مدنی و اصطلاح «مدنی بالطبع» بررسی می‌کند. کاربردهای این واژه در حول‌وحوش مواجهة ایرانیان با تجدد نیز بررسی می‌شود.
-
زبان کتابفارسی
-
شابک978-622-7892-19-2
-
سال نشر1400
-
چاپ جاری1
-
تاریخ اولین چاپ1400
-
شمارگان1000
-
نوع جلدجلد نرم
-
قطعرقعی
-
تعداد صفحات180
-
ناشر
-
نویسنده
-
وزن216
-
تاریخ ثبت اطلاعاتشنبه 4 تیر 1401
-
تاریخ ویرایش اطلاعاتجمعه 21 مرداد 1401
-
شناسه99892
-
دسته بندی :
محصولات مرتبط
به سبد خرید اضافه شد
به سبد خرید اضافه شد
به سبد خرید اضافه شد
